Znajdując się w północnej Norwegii warto zboczyć z utartych turystycznych szlaków i wybrać się na wyspę Vardoya w okręgu Finnmark. Na położonej na Morzu Barentsa wyspie czeka kilka niespodzianek. Nie tylko surowe polarne krajobrazy i wiatr, który chce urwać głowę, ale przede wszystkim 3-tysięczne miasto Vardo. Najdalej na wschód wysunięte w tym skandynawskim kraju, bardziej niż Sankt Petersburg czy Istambuł. Ponadto blisko stąd zarówno do Rosji jak i Finlandii. Vardo położone jest w strefie arktycznej, jedynym jej skrawku w kontynentalnej Norwegii. Daleko za kołem podbiegunowym północnym, za 70-tym równoleżnikiem.
Na wyspę prowadzi podmorski tunel (Vardo Tunnel). Wjeżdża się do niego mijając po prawej stronie lokalne lotnisko Vardo-Svartnes. Ma 2890m długości, w najniższym punkcie jest 88 m pod powierzchnią morza. Otwarty w 1982 r. stanowił pierwszą tego typu podmorską konstrukcję w Norwegii (w tym samym okręgu w 1999r. otwarto podmorski tunel na wyspę Mageroya, gdzie znajduje się przylądek Nordkapp, tunel ma prawie 7km długości i biegnie w najniższym punkcie 212m p.p.m.).
Centralną atrakcją wyspy Vardoya, obok położenia i surowej przyrody, jest twierdza Vardhus Festing – najbardziej wysunięta na północ na świecie. Może dzięki temu nigdy niezaatakowana i niezniszczona, chociaż brała czynny udział w I i II wojnie światowej – m.in. stacjonowała tam broń przeciwlotnicza i służyła jako obóz jeniecki oraz koszary.
Twierdza jest niewielka ale w wyśmienitym stanie. Wybudowana w początkach XIVw. na miejscu wcześniejszej drewnianej, w kształcie ośmioramiennej gwiazdy, później kilkukrotnie przebudowywana. Może to dziwne ale wygląda bardziej jak twierdza z bajki lub konstrukcja wybudowana na potrzeby filmu „baśniowego”, a nie poważna obronna budowla. Małe kolorowe domki, i takaż brama wejściowa, armaty i kule do nich. Mury i niektóre zabudowania pokryte trawą, a wokół sielska atmosfera – łąki, arktyczne Morze Barentsa. Vardo i jego forteca rozsławione zostały w XVI wieku za sprawą śmiałków, którzy stąd wyruszyli na poszukiwanie legendarnego morskiego północnowschodniego przejścia.
W miasteczku obok twierdzy-muzeum znajdziemy dwa kolejne lokalne muzea – handlu morskiego oraz historii i fauny tych terenów. Jak również resztki niemieckich umocnień z czasów II wojny światowej. Miejscowość lubią odwiedzać artyści, dlatego czasami organizowane są festiwale, a w zimie gra się tutaj w Yukigassen – grę zespołową rzucania śnieżkami.
Wyspę Vardoya upodobały sobie również czarownice, zaś Kościół Katolicki północną Norwegię przez długi czas traktował jako krainę szatana. W XVII wieku na terenie twierdzy spalono ponoć 80 kobiet-czarownic. Palono także mężczyzn-czarowników. I wszystkich tych co rzekomo paktowali z diabłem.
Na zeskanowanych zdjęciach: krajobraz północnej Norwegii oraz twierdza Vardhus Festing w Vardø na wyspie Vardøya, Morze Barentsa, suszące się ryby, wjazd do tunelu od strony lądu.
