W 2010 roku odbyłem 4-miesięczną wyprawę po Ameryce Południowej, odwiedziłem też dwukrotnie Meksyk i Londyn. Podróżowałem od terenów okołopolarnych do równika. Dużo się działo, odwiedziłem mnóstwo niesamowitych miejsc. Pokonałem 73 tysiące kilometrów. Z wyprawy prowadziłem bloga na zewnętrznych platformach. Być może niektóre fragmenty można gdzieś odnaleźć w internecie, tymczasem publikuję statystyki i osiągnięcia wyprawy, oraz skrótowy opis dzień po dniu. Na końcu załączam mapki.
A pod tym linkiem można się zapoznać ze statystykami wyprawy do Ameryki Południowej i Północnej 2015/2016, kliknij: TUTAJ.
● 73.000km, 272 środki transportu - czyli trochę statystyk
●Czas trwania wyprawy i skrajne daty: 117 dni, 2 marca – 26 czerwca 2010
●Liczba uczestników: 1
●Odwiedzone kontynenty, gdzie były realizowane cele podróżnicze: Europa (stąd nastąpił start wyprawy i tutaj był jej koniec), Ameryka Północna (dwukrotnie), Ameryka Południowa
●Odwiedzone kraje: oprócz startu i końca wyprawy w Polsce to Anglia (część UK, 2 razy), Meksyk (2 razy), Argentyna (4 razy), Chile (2 razy), Boliwia, Peru, Paragwaj, Brazylia (po 4 razy)
●Czas pobytu w poszczególnych krajach (łącznie 117 dni):
Chile – 33 dni
Argentyna – 22,25 dnia
Brazylia – 21,75 dnia
Peru – 16,25 dnia
Boliwia – 12,25 dnia
Meksyk – 5,5 dnia
Anglia – 4,5 dnia
Polska – 1 dzień
Paragwaj – 0,5 dnia
●Liczba pokonanych kilometrów: ok. 72 867 km (średnio ok. 623km dziennie), z tego ok. 49 380 km samolotami, pozostałe ok. 23 487km drogą lądową i wodną (średnio ok. 200km dziennie), z czego ok. 1261 km pieszo (średnio ok. 10,8km dziennie) a ok. 335km łodziami po rzekach i jeziorach.
●Liczba użytych środków transportu, nie licząc nóg do pieszych wędrówek: 272 (średnio 2,3 x dziennie, a 2,85 dziennie przy odliczeniu dni tylko pieszych) (w tym 81 x samochody(wszelakie z terenowymi, taxi i colectivo wyłącznie), 57 x autobusy do 50km, 48 x autobusy od 50 km wzwyż, 48 x pojazdy szynowe (w tym prawie wyłącznie metro, normalna kolej x 4, 1 x zabytkowy tramwaj w Rio), 15 x różnego typu łodzie, 10 x samoloty, 5 x riksze motorowe, 2 x riksze rowerowe, 2 x kolejki górskie (1 raz ascensores w Valparaiso, kolejka linowa w dwie strony na Pao de Azucar w Rio), 2 x przeprawa linowa(w wózku) (w Andach w Peru), 2 x trolejbus w Valparaiso). Ponadto autobusy na lotniskach, dziesiątki razy schody ruchome i chodniki ruchome (zebrałoby się kilka kilometrów), kilka razy winda, trochę pływania, sandboarding.
Sposoby obliczania:
-do 50km odległości liczę przejazdy autobusami na krótkich odcinkach, od 50km wzwyż liczę dalekobieżne przejazdy autobusami,
-do autobusów zaliczam: te duże (mieszczące od 35-40 osób), ale też te małe (od 11 osób) jak również mikrobusy przewożące co najmniej 11 osób,
-mikrobusy przewożące od 10 osób w dół zaliczam jako auta osobowe
-wynajęcie np. motorikszy na kilka godzin z większą liczbą postojów jest zaliczane jako jedno użycie motorikszy, to samo w innych przypadkach, np. 4-dniowa wycieczka samochodem w rejon wdsp. Iguazu – jest liczona jako jednokrotne użycie samochodu
●Liczba dni tylko pieszych: 22 (z 117)
●Więcej szczegółów: KILOMETRY / LICZBA ŚRODKÓW TRANSPORTU / DNI TYLKO PIESZE
Dni:
1-10→ 24 486,5 km / 26 / 0
11-20→ 4 867 km / 11 / 4
21-30→ 730 km / 11 / 4
31-40→ 1 669 km / 15/ 3
41-50→ 1 565km / 31 / 1
51-60 → 1 386km / 17 / 2
61-70 → 2 342km / 15 / 2
71-80 → 3 392,5km / 26 / 1
81-90 → 5 928km / 37 / 1
91-100 → 4 462,5km / 32 / 1
101-110 → 9 400,5km / 19 / 2
111-117 → 12 638km / 32 / 1
Dni od 1 do 117 → 72 867km / 272 / 22
●Liczba lotów samolotem: 10 (w tym 7 międzynarodowych, z tego 4 międzykontynentalne, 3 wewnątrz krajowe)
●Liczba godzin spędzona w samolotach / najdłuższy lot: ok. 59 h / 12h (London-Gatwick – Mexico City, łącznie 4 loty wynoszące 10 h lub więcej)
●Miejsca wylotów i przylotów - lotniska: Katowice-Pyrzowice (2 razy), London-Stansted, London-Gatwick (2 razy), London-Luton, Benito Juarez Airport-Mexico City (4 razy), Ministro Pistarini Airport-Buenos Ares, Jorge Newbery Airport-Buenos Aires, Rio Gallegos (Argentyna), Jorge Chavez Airport-Lima (3 razy). Iquitos (Peru, 2 razy), Sao Paulo Guarulhos Airport (2 razy). Łącznie różnych lotnisk: 11
♦♦ To była wyprawa przede wszystkim objazdowa a nie stricte wysokogórska, więc trudno było tutaj pobijać jakieś własne osiągnięcia, ale mimo to było całkiem sporo sporych wysokości:
●Zdobyte pieszo szczyty i inne istotniejsze punkty wysokościowe:
→ Huayna Potosi 6088m n.p.m.(choć GPS wskazał 6108m n.p.m., ale akurat w tym wypadku mapy i wikipedia są zbieżne co do liczby 6088m) – zlodowacony szczyt w Boliwii (8.05.2010, Andy, Cordillera Real, Altiplano)
→ Sairecabur 6003m n.p.m. – szczyt wulkaniczny (26.04.2010, granica chilijsko-boliwijska, wejście od strony Chile, Andy, w tym rejonie nazwę Cordillera de los Andes używa się do głównego i najwyższego – w tym rejonie – pasma Andów, Altiplano)
→ Licancabur 5938m n.p.m. – nieczynny wulkan (28.04.2010, granica chilijsko-boliwijska, wejście od strony Boliwii, Andy, Altiplano)
→ Lascar 5633m n.p.m. – aktywny wulkan (ostatnia erupcja w 2007r., najbardziej aktywny wulkan w tym rejonie Ameryki Południowej) (24.04.2010, Chile, Andy, Altiplano)
→ Plaza Francia 4261m n.p.m. – pod południową ścianą Aconcaguy (26.03.2010, Argentyna, Andy)
→ Copahue 2962m n.p.m. – aktywny wulkan (ostatnia erupcja w 2000r.), w niewielkim stopniu zlodowacony (18.03.2010, granica argentyńsko-chilijska, wejście od strony Argentyny, Andy)
→ Wayna(Huayna) Picchu 2690m n.p.m. (15.05.2010, Peru, Andy)
→ ok. 820m n.p.m. – nieduża góra koło El Chalten przed masywem Fitz Roya(13.03.2010, Argentyna, Patagonia, Andy)
*wysokości w oparciu o pomiar GPS, chyba że napisano inaczej
●Liczba noclegów na wysokości 5000m i wyżej: 1 (5190m – schronisko do ataku szczytowego na Huayna Potosi, Boliwia)
●Liczba noclegów na wysokości 4000-4999m: 4 (od 4345m – hospedaje nad Laguna Blanca, Boliwia - do 4785m – schronisko B.C. pod Huayna Potosi, Boliwia)
●Liczba noclegów na wysokości 3000-3999m: 16 (od 3420m w Cuzco, Peru - do 3860m w Puno, Peru)*
*nocny przejazd na linii Uyuni – La Paz fragmentem przebiegał na wysokości ponad 4000m, ale większość trasy była poniżej tej wysokości stąd zaliczony do tej grupy noclegów, natomiast przejazd nocny w drodze z Cuzco do Limy, fragmentami schodził poniżej 3000m, jednak zdecydowana większość trasy była powyżej 3000m, stąd zakwalifikowanie do tej grupy, ponadto de facto jest to najniższy nocleg 3-tysięczny, jednak trudno podać jego średnią wysokość, stąd powyżej w nawiasie Cuzco
●Liczba noclegów na wysokości 2000-2999m: 20 (od 2005m w Copahue, Argentyna - do 2740m w Puente del Inca, Argentyna)
●Liczba godzin spędzona na wysokości powyżej 6000m: ok. 4 godziny
●Liczba dni spędzona na wysokości 5000-5999m: ok. 2,5 dnia
●Liczba dni spędzona na wysokości 4000-4999m: ok. 6,75 dnia
●Liczba dni spędzona na wysokości 3000-3999m: ok. 14,5 dnia
●Liczba dni spędzona na wysokości 2000-2999m: ok. 19,75 dnia
●Razem liczba dni spędzona na wysokości powyżej 2000m: ok. 43,5 dnia
●Liczba dni w których choć przez chwilę byłem na wysokości 6000m: 2 dni
●Liczba dni w których choć przez chwilę byłem na wysokości 5000m:5 dni (ponadto kilka razy była osiągana wysokość bliska pięciu tysiącom)
●Liczba dni w których choć przez chwilę byłem na wysokości 4000m: 19 dni (ponadto wielokrotnie były osiągane wysokości bliskie czterem tysiącom)
●Liczba dni w których choć przez chwilę byłem na wysokości 3000m: 32 dni
●Najdłuższe ciągłe przebywanie na wysokości nie niższej niż 3000m: od 27.04.2010 do 14.05.2010, co daje 18 dni, w tym dwa skrajne dni częściowo poniżej tej wysokości (Chile, Boliwia, Peru).
●Najdłuższe ciągłe przebywanie na wysokości nie niższej niż 2000m: od 16.04.2010 do 17.05.2010, co daje 32 dni, w tym dwa skrajne dni częściowo poniżej tej wysokości (Chile, Boliwia, Peru)
●Liczba różnych miejsc noclegów na 116 noclegów: 53 (średnio prawie co dwie noce zmiana miejsca noclegu)
●Liczba noclegów w autobusach, samolotach, na dworcach, lotniskach: 12
●3 miejsca z największą liczbą noclegów:
1) 12 noclegów – Lupercio, Brazylia (w kilku częściach)
2) 9 noclegów – San Pedro de Atacama, Chile
3) 5 noclegów – Lima, Peru (w dwóch częściach)
●Liczba noclegów w namiocie: 2 (Confluencia 3425m w rejonie Aconcaguy, Argentyna)
●Najdalsze współrzędne geograficzne:
Na wschód: ok. 18,50 stopni E – długości geograficznej wschodniej – Bytom(Polska)
Na zachód: ok. 99,20 stopni W – długości geograficznej zachodniej – Mexico City(Meksyk)
Na północ: ok. 52 stopni N – szerokości geograficznej północnej – Luton, Stansted(Anglia), ok. 53 stopni N – podczas lotu Mexico City – London Gatwick
Na południe: ok. 53,10 stopni S – szerokości geograficznej południowej – Punta Arenas(Chile)
*A zatem skrajne współrzędne północ – południe ok. 105 stopni, wschód – zachód ok. 119 stopni – na południe i na wschód to moje najdalsze współrzędne z wszystkich wypraw, na północ i zachód moje najdalsze współrzędne są następujące: 71,10 stopni N – szerokości geograficznej północnej Nordkapp(Norwegia 2005r.), 127 stopni E - długości geograficznej wschodniej(Harbin(Chiny 2006r.), tym samym skrajne współrzędne wynoszą 226,20 stopni na linii zachód – wschód i 124,20- stopni na linii północ – południe.
*najbliższa osiągnięta na lądzie współrzędna od zera w Greenwich(Londyn) → 0°04`W – w pobliżu Tower Bridge(Londyn)
●Skrajne współrzędne w Ameryce Południowej:
Na południe: ok. 53,10 stopni S – szerokości geograficznej południowej – Punta Arenas(Chile)
Na północ: ok. 3 stopni S– szerokości geograficznej południowej – w lesie amazońskim powyżej Iquitos(Peru), jest to też najbliżej równika odwiedzone miejsce podczas wyprawy
Na zachód: ok. 77,05 stopni W – długości geograficznej zachodniej – Lima Barranco(Peru)
Na wschód: ok. 43,20 stopni W – długości geograficznej zachodniej – Rio de Janeiro(Brazylia)
● STATYSTYKI Część 2 (ostatnia)
● Odwiedzone najistotniejsze miejsca geograficzne i miejsca zaliczane do najistotniejszych dla dziedzictwa światowego:
→Meksyk: Piramidy w Teotihuacán, Sanktuarium Matki Bożej z Guadalupe w Mexico City, Xochimilco w granicach Mexico City, ruiny azteckie Tenochtitlan i Tlatelolco w granicach Mexico City, Wyżyna Meksykańska i Kordyliera Wulkaniczna.
→Argentyna: Andy, Patagonia, estuarium La Plata, Atlantyk, lodowiec Perito Moreno, Południowy Lądolód Patagoński, jezioro Argentino i Viedma, jezioro Nahuel Huapi, rejon Fitz Roya, wulkan Copahue, jezioro Caviahue, tereny pustynne i półpustynne Argentyny, rejon Aconcaguy (m.in. dolina Horcones i lodowiec Horcones Inferior), skalny most w Puente del Inca, droga transandyjska z Mendozy do Santiago, wodospad Iguazu, rzeka Iguazu i pobliska kopalnia minerałów Wanda, tropikalne lasy deszczowe w okolicach wdsp. Iguazu.
→Chile: Andy, Pacyfik, cieśnina Magellana pomiędzy Atlantykiem a Pacyfikiem, pingwiny Magellana nad Seno Otway, dzikie półpustynne tereny w rejonie Punta Arenas, rejon wulkanu Ojos del Salado i Tres Cruces, Salar Maricunga, Laguna Santa Rosa i Laguna Verde, skała La Portada, Pustynia Atacama i inne pustynne tereny, Altiplano i liczne panoramy wulkanów, Salar de Atacama, Laguna Chaxa, Laguna Miscanti, Laguna Cejas, Salar del Ojos, Dolina Śmierci (Valle de la Muerte), Dolina Księżycowa (Valle de la Luna), gejzery El Tatio, wulkan Lascar, wulkan Sairecabur, kopalnia Chuquicamata.
→Boliwia: Andy, Altiplano i liczne panoramy wulkanów, Laguna Blanca, Laguna Verde, wulkan Licancabur, Salar Uyuni z Isla Pescado (Incahuasi), cmentarz pociągów w Uyuni, Laguna Colorada, Laguna i Salar Chalviri, Laguna Salada i Hedionda oraz seria innych wysokogórskich jezior, skały Arbol de Piedra, Fumarole Sol de Manana, Valle de Rocas, Salar Chiguana i inne małe salary, termalne źródła w Polques, Jezioro Titicaca z cieśniną Tiquina, silnie zlodowacony szczyt Huayna Potosi.
→Peru: Jezioro Titicaca z wyspami Uros i Taquile, ruiny inkaskie w Sillustani i jezioro Umayo, Pacyfik, Andy, w tym dwie przełęcze: La Raya i De Malaga, Altiplano, Cuzco z ruinami inkaskimi, m.in. Sacsayhuamán, Machu Picchu, szczyt Wayna Picchu, rzeka Urubamba (Vilcanota, zaliczana do rzek źródłowych Amazonki), tereny pustynne, lasy subtropikalne, amazońskie lasy deszczowe, Amazonka, rzeka Nanay i Itaya, piramidy Kultury Lima: Huaca Huallamarca i Huaca Pucllana.
→Brazylia, Paragwaj: elektrownia Itaipu (Brazylia i Paragwaj), zbiornik Itaipu (Brazylia i Paragwaj), rzeka Parana (Brazylia i Paragwaj), pozostałe miejsca dotyczą tylko Brazylii: wodospad Iguazu i rzeka Iguazu, góra Corcovado z pomnikiem Chrystusa Zbawiciela w Rio de Janeiro w Parku Narodowym Tijuca (gdzie lasy deszczowe określane też jako atlantycki las deszczowy), góra Pao de Acucar w Rio nad Zatoką Guanabra, plaże Copacabana i Ipanema w Rio, stadion Maracana w Rio, Butantan (Butanta) Institute w Sao Paulo, gigantyczne centrum z niezliczoną liczbą drapaczy chmur w Sao Paulo, plantacje kawowe, bananowe, kokosowe, tropikalne lasy deszczowe od Rio de Janeiro, poprzez Marilia, aż do wdsp. Iguazu.
→Anglia i przeloty za dnia nad USA i Kanadą (na wysokości niewiele ponad 2000m):
Anglia: m.in. rzeka Tamiza, Big Ben, Parlament, Trafalgar Square, Piccadilly Circus, Tower Bridge, londyńskie City, Soho, West End, Hyde Park, Westminster., Pałac Buckingham.
Podczas przelotów m.in. Zatoka Meksykańska, Zatoka Św. Wawrzyńca, Rzeka Św. Wawrzyńca, Wyspa Nowa Funlandia, góry Appalachy, Kraina Wielkich Jezior Północnoamerykańskich, rzeka Mississippi i Rio Grande, Wyżyna Meksykańska wraz z wulkanami, Atlantyk.
→Odwiedzone największe i najistotniejsze miasta/miejscowości: Londyn (2 razy), Mexico City (2 razy), Amecameca de Juarez, Buenos Aires, Punta Arenas, Rio Gallegos, El Calafate, El Chalten, Bariloche, Zapala, Caviahue, Copahue, Mendoza, Puente del Inca, Santiago de Chile, Valparaiso, La Serena-Coquimbo, Copiapo, Caldera, Bahia Inglesa, Chanaral, Antofagasta, Calama, San Pedro de Atacama, Socaire-Pueblo de Toconao, San Cristobal, Uyuni, Colchani, La Paz (2 razy), Copacabana, Puno, Cuzco (2 razy), Aquas Calientes, Lima (2 razy), Iquitos z dzielnicą Belen (2 razy), Sao Paulo (raz zwiedzanie, 3 razy przejazdem), Rio de Janeiro, Marilia-Lupercio-Ocaucu (kilkukrotnie), Foz de Iguacu, Puerto Iguazu, Ciudad del Este.
●Oglądane najistotniejsze dzikie zwierzęta: pingwiny magellana, lwy morskie, guanako, vicunie, alpaki, lamy, lisy, jeden z gatunków kajmana z rodziny aligatorów, małpy, jeden z gatunków żółwia, matamata, leniwce(dwa gatunki), węże(dwa gatunki anakondy, bardzo jadowity Fer-de-Lance (żararaka lancetowata), kilkadziesiąt gatunków w Instytucie Butantan w Sao Paulo, gdzie też pająki, skorpiony, żaby, ropuchy, jaszczurki), liczne ptactwo (m.in. nandu, flamingi, pelikany, papugi i wiele innych), drobne zwierzęta (m.in. stonogi, wielkie mrówki paraponera clavata, których użądlenie powoduje ból porównywalny do postrzału), w tym owady (np. wielkie ćmy, motyle), pająki (m.in. tarantule), żaby (m.in. żaby drzewne), ślimaki, jaszczurki(w tym iguana – gatunek – prawdopodobnie legwan zielony), koati, wiewiórki, delfiny w Amazonce(dwa gatunki, w tym delfin różowy), ryby i inne zwierzęta wodne (m.in. piranie, płaszczki, meduzy, kraby).
●3 najdłuższe przejazdy autobusem:
1- 28h – El Calafate – Bariloche (Argentyna) (w dużej mierze drogą nr 3 wzdłuż Atlantyku)
2- 22h – Cuzco – Lima (Peru)
3- 16,5h – Zapala – Mendoza (Argentyna) (w dużej mierze drogą nr 40)
*było też sporo przejazdów od niecałych 10h do ponad 10h, np. na linii Assis – Rio de Janeiro i z powrotem (2 x po ok. 14h), czy Uyuni – La Paz (ok. 10h)
*podczas tej wyprawy w Ameryce Południowej autobusy dalekobieżne były głównym środkiem przemieszczania się, łącznie spędziłem w nich ok. 250 h, czyli ok. 10,5 doby. Kolejne kilkadziesiąt godzin zebrałoby się pozostałymi autobusami. *takie 28h to nic przy ok. 40h podczas przejazdu autobusem z Katmandu do Delhi w Azji też prawie bez dłuższych postojów, w tym po w złym stanie drogach w Nepalu i autobusem w niewiele lepszym stanie; ponadto po Europie jeszcze niedawno (przed tanimi czarterami i tanimi liniami lotniczymi) też podróżowało się do południowej Europy najczęściej autobusami po ok. 40-48h z jednym 8 godzinnym postojem(gdy było dwóch kierowców)
●najdłuższe przejazdy samochodem: tutaj ciężko wskazać konkretne liczby, było bowiem sporo całodziennych przejazdów samochodami np. w Boliwii czy koło Copiapo w Chile, kiedy dziennie spędzało się po 10 i więcej godzin w samochodzie, do tego terenowymi jeżdżąc po wertepach i przejeżdżając dziennie kilkaset kilometrów (nawet 600), z kolei przejazdy samochodem na odcinku Lupercio (Brazylia) – Puerto Iguazu (Argentyna) i wodospady Iguazu (część brazylijska) – Lupercio wyniosły odpowiednio ok. 10 i ok. 12h bezpośredniej jazdy.
●Najodleglejsza strefa czasowa: UTC – 6, 7h różnicy(wcześniej) w stosunku do Polski
*ze strefami czasowymi jest sporo zamieszania, bo one w praktyce nierzadko rozmijają się z oficjalnymi mapami stref czasowych. Strefy czasowe strefami, ale do tego czasy letnie, zimowe, zmieniany czas z przyczyn ekonomicznych przez rządy państw, nieraz sąsiadujące regiony a będące w różnych strefach czasowych w praktyce stosują te sam czas albo tzw. lokalne strefy czasowe z czego słynie Azja (nieraz czas jest ustanowiony do ćwiartki czy połowy godziny). To rodzi wiele komplikacji, np. Rosjanie ze względu na ogromny obszar i wiele stref czasowych w pociągach(w rozkładach) stosują zawsze czas moskiewski (UTC + 3). Przykłady z Ameryki Południowej: pod koniec wyprawy zarówno Peru, jak i Meksyk od Polski oddzielało 7h, a Peru i Meksyk są w różnych strefach czasowych, czy położone blisko siebie ale w dwóch różnych państwach Punta Arenas i Rio Gallegos też stosowały ten sam czas, mimo dwóch różnych stref czasowych(wg map stref czasowych).
●Wędrówki po lodowcach lub polach firnowych (oznaczone gwiazdkami „**”) lub podziwiane z niedużej odległości (chronologicznie):
1 – potężny lodowiec Perito Moreno schodzący z Południowego Lądolodu Patagońskiego do jeziora Argentino, ok. 200m n.p.m. (lustro wody jeziora na 187m wys., lodowiec sięga wiele metrów pod wodą i kilkadziesiąt nad, a głębokość jeziora do 324m, 1490km2 pow.), ok. 258km2 (Argentyna)
2 – Południowy Lądolód Patagoński oglądany w rejonie lodowca Perito Moreno i El Chalten, ok. 16 800km2, ok. 350km dł., 1200-1500m wys. (zdecydowana większość w Chile, największy poza Antarktydą i Grenlandią) (Argentyna), co ciekawe na podobnej szerokości geograficznej tylko na półkuli północnej jest część Polski, Słowacja, Węgry
3 – lodowiec Viedma schodzący z Południowego Lądolodu Patagońskiego do jeziora Viedma(lustro wody na 250m wys., 1100km2 pow.), 978km2, (Argentyna)
4 – lodowce okolic El Chalten i rejonu Fitz Roya
5 – lodowce górskie od okolic Rio Gallegos poprzez El Calafate (Argentyna, Chile- bowiem niektóre widziane masywy, były już po drugiej stronie granicy)
6 – lodowce górskie okolic Esquel i Bariloche (Argentyna)
7 – małe lodowce i pola firnowe w masywnie wulkanu Copahue 2962m (Argentyna, granica argentyńsko-chilijska)**
8 – lodowiec Horcones Inferior w rejonie południowej ściany Aconcaguy (6962m) (największy lodowiec w tym rejonie, lodowiec schodzi do ok. 3750m n.p.m.)** i lodowce na południowej ścianie Aconcaguy (Argentyna)
9 – nieliczne lodowce górskie w okolicach Mendozy, Puente del Inca, granicy argentyńsko-chilijskiej, w Chile w drodze do Santiago (Argentyna, Chile)
10 – płaty firnowe i mini lodowce w rejonie Ojosa del Salado (6893m), wysokości zazwyczaj w rejonie 6000m lub więcej, rzadko mniej (Chile)
11 – malutki lodowiec w masywie Llullaillaco (6739m) (jedyny w tej części Andów malutki lodowiec(jeśli nie pole firnowe), widziany jednak ze znacznej odległości), w tym rejonie granica wiecznego śniegu przebiega na wysokości 6000m(najwyżej na świecie), ale nawet takie wysokości nie gwarantują tutaj lodowców, ponieważ klimat jest bardzo pustynny, a opady niezwykle rzadkie (Chile)
12 – Lodowiec Viejo(Old Glacier, kończy się na wysokości ok. 4880m, najwyższy na nim osiągnięty punkt to ok. 4950m) w masywie Huyana Potosi** (Boliwia)
13 - czapa lodowa w masywie Huyana Potosi 6088m(wielogodzinna wędrówka po niej na wysokości ok. 5150m – 6088m)** (Boliwia)
14 – lodowce Andów w Boliwii (okolice La Paz, Huyana Potosi, jeziora Titicaca)
15 – lodowce Andów w drodze z Puno do Cuzco, przełęcz (Abra) la Raya na 4335m (wskazanie gps 4333m), m.in. Coridellera Vilcanota do 6372m- Ausangate (w tym paśmie jest jeszcze kilka szczytów ponad 6-tysięcznych) (Peru)
16 – lodowce Andów w drodze do i w rejonie Machu Picchu (m.im. w rejonie przełęczy (Abra) de Malaga ok. 4320m – Cordillera Urubamba – ze szczytem Verónica 5682m(inne dane 5882) i w sąsiedztwie całą serią również zlodowaconych ponad 5-tysięcznych szczytów, Cordillera Vilcabamba do 6271m – Salcantay lub szerzej Cordillera Oriental) (Peru).
*wszystkie lodowce znajdowały się w Andach, najdłuższym paśmie górskim na świecie – ponad 9000km
*ponadto sporo lodowców widzianych z większej odległości w różnych miejscach od południowej Argentyny aż po Peru
●Kontakt ze świeżym śniegiem:
1 – opad śniegu z deszczem w nocy w El Calafate (od 200m. n.p.m. wzwyż, między 10 a 15 marca)), powyżej miasteczka na wzgórzach utrzymał się przez prawie cały dzień (Argentyna, 50°20`S)
2 – przez dwa dni po obfitych opadach śniegu jak na ten region pomiędzy Salarem Uyuni a Laguna Verde (Boliwia), opad od 4000m n.p.m. wzwyż, śnieg dłużej niż 48h utrzymał się na wysokością od 4500m n.p.m. wzwyż (Boliwia, od ok. 20°S do ok. 23°S, między 1 a 5 maja)
3 – lodowce powyżej 5000m w masywie Huyana Potosi pokryte były świeżym śniegiem, świeży śnieg utrzymał się też w zacienionych skalnych miejscach poniżej granicy lodowców od wys. ok. 4750m n.p.m. (mimo opadów kilka dni wcześniej) (Boliwia, ok. 16°15`S, między 5 a 10 maja)
●Najwyższe dwie kąpiele w termalnych źródłach(pomiary GPS): ok. 4410m n.p.m. – Polques koło laguny i salaru Chalviri(Reserva Nacional de Fauna Andina Eduardo Avaroa, Boliwia), ok. 4270m n.p.m. na polu gejzerów El Tatio (Chile).
●Najwyżej położony oglądany zbiornik wodny: ok. 5900m n.p.m. – jezioro w kraterze wulkanu Licancabur (5938m n.p.m., granica chilijsko-boliwijska) (więcej informacji poniżej).
●Najniższa temperatura wyprawy: minus 21 stopni Celsjusza w rejonie szczytu Huayna Potosi 6088m przed wschodem słońca (Boliwia, pierwsza dekada maja). Ujemne temperatury do minus kilkunastu stopni lub w rejonie zera były notowane też, często wraz z towarzyszącym zimnym silnym wiatrem potęgującym odczucie zimna: El Calafate, lodowiec Perito Moreno, El Chalten, wulkan Copahue, rejon Aconcaguy (wszystkie te miejsca to marzec), gejzery El Tatio, wulkan Lascar, Sairecabur, Licancabur, rejon Laguna Blanca w Boliwii (wszystkie te miejsca to kwiecień), dwa dni podróży w rejonie rezerwatu Eduardo Avaroa w Boliwii, przez wszystkie dni w rejonie Huayna Potosi, w Puno, w drodze z Cuzco do Machu Picchu (wszystkie te miejsca to maj).
●Najwyższa temperatura wyprawy: temperatury przekraczające 30-35 stopni Celsjusza w cieniu lub niższe, ale za to przy bardzo dużej wilgotności notowałem w szczególności w Buenos Aires (początek marca), Mexico City (początek marca i koniec czerwca), w Amazonii (koniec maja), w Rio de Janeiro(początek czerwca). Najwyższa temperatura była notowana w Amazonii ok. 35 stopni Celsjusza przy wilgotności blisko 100 procent – bardzo ciężkie warunki. Dużo wyższe wskazania temperatury były w słońcu, na pustyni Atakama czy w Amazonii nawet 50-60 stopni Celsjusza i więcej. Można było się usmażyć.
*jak dla mnie + 40-50-60 stopni w słońcu (jak na pustyni Atacama) w suchym klimacie jest lepsze niż 20kilka w bardzo wilgotnym (jak w Rio de Janeiro)
●Deniwelacja względna w górę: ok. 17 910m.
●Deniwelacja względna w dół: ok. 17 955m .
*jak to zostało obliczone: za pomocą gpsu, informacji z map, internetu, z folderów, od przewodników, oraz własne szacunki np. podczas wędrówek po górzystym La Paz. Warunkiem było, by można bezsprzecznie określić najlepiej przynajmniej 100m deniwelacji w ciągu dnia, czasami zapisywałem też liczby 50-75m. Dni w które można było co najmniej taką deniwelację obliczyć było 50 podczas wyprawy. Z własnych doświadczeń wiem, że mam tendencję do lekkiego zaniżania tego typu szacunków, bo wolę to niż zawyżyć, lecz generalnie staram się być precyzyjny na ile to możliwe
*jak na wyprawę objazdową, podczas której góry były tylko jednym z elementów, to liczby są spore.
*kolejne dobre kilka kilometrów deniwelacji zebrałoby się z chodzenia po schodach
●Deniwelacje względne przy zdobywaniu szczytów podczas wyprawy(wraz z podejściami i zejściami na trasie czyli pomiędzy skrajnymi punktami wysokościowymi): trekking pod Aconcaguą- deniwelacja razem: ok. 2515m w górę i w dół (wycieczka 3 dniowa, z czego drugiego dnia 985m – skrajne wysokości 3425m – 4261m), Huayna Potosi- ok. 1735m w górę i w dół (wyjazd 3 dniowy, z czego atak szczytowy 960m – skrajne wysokości 6088m – 5150m, skrajne wysokości 4780m – 6088m), wulkan Copahue ok. 1550m w górę i w dół (1 dzień, skrajne wysokości ok. 1900m - 2962m), wulkan Licancabur ok. 1340m w górę i w dół (wycieczka prawie 1-dniowa, skrajne wysokości 4600m – 5938m), Wayna Picchu ok. 800m w górę i ok. 845m w dół (plus po ok. 250m w górę i w dół chodząc po Machu Picchu) (kilka godzin, skrajne wysokości 1970m – 2690m), wulkan Lascar ok. 720m w górę i w dół (pół dnia, skrajne wysokości 4907m – 5633m), wulkan Sairecabur ok. 500m w górę i w dół (niecały dzień, skrajne wysokości 5520m – 6003m), mała góra koło El Chalten ok. 500m w górę i w dół (ok. 2h, skrajne wysokości 400 – 820m).
●Największe jednodniowe deniwelacje względne pieszo:
- ok. 1550m podczas wchodzenia na wulkan Copahue ok. 1900m – 2962m (w górę i w dół, wraz z podejściami na trasie)
- ok. 1340m podczas wchodzenia na wulkan Licancabur ok. 4600m – 5938m (w górę i w dół, wraz z podejściami na trasie)
- ok. 985m podczas podejścia do Plaza Francia pod południową ścianą Aconcaguy ok. 3425m – 4261m (w górę i w dół, wraz z podejściami na trasie)
- ok. 960m podczas wchodzenia na Huyana Potosi ok. 5150m – 6088m (w górę i w dół, wraz z podejściami na trasie)
●Największa różnica wysokości(skrajne punkty) pokonana jednego dnia: autem terenowym na odcinku Copiapo 390m – 4597m okolice Ojosa del Salado, co daje 4207m deniwelacji względnej (a jest w tym rejonie możliwość osiągnięcia autem wysokości bezwzględnej wyższej o ponad kilometr i to bez wielkich trudności, wystartować można też z nad pobliskiego oceanu) – to jest jedyny kontynent na świecie gdzie można pokonać samochodem taką różnicę wzniesień w kilka godzin. Druga różnica wysokości jednego dnia to San Pedro de Atacama 2440m – 6003m Sairecabur (w tym częściowo pieszo), co daje 3563m, a trzecia to zapewne San Pedro 2440m – 5633m Lascar (w tym częściowo pieszo) – 3193m, bardzo duża różnica wysokości (mniej więcej 3000m) była też w drodze z Cuzco do Aquas Calientes (max. wysokość doszła do ok. 4300m) czy z Puente del Inca przez tunel graniczny Argentyna-Chile ok. 3200m, do Santiago de Chile(ok. 500m). Oprócz tego były dni, podczas których po bardzo górzystym terenie pokonywało się kilka tysięcy metrów deniwelacji, nawet 5000m. Choćby w przypadku wyjazdu w rejon Ojosa del Salado całkowita deniwelacja względna przekroczyła 5000m, a w przypadku Sairecabura ok. 4000m, Lascara niecałe 4000m. Kilkukilometrowe deniwelacje względne osiągane były też na przykład w przypadku wizyty przy gejzerach El Tatio, w dwa z trzech dni podróży pomiędzy Salarem Uyuni a wulkanem Licancabur w Boliwii (w oba te dni jazda polegała na ciągłej jeździe to w górę to w dół), podczas przejazdu z Puente del Inca do Santiago de Chile, podczas 22-godzinnego przejazdu z Cuzco do Limy(na pewno ponad 5000m deniwelacji, bo już z okolic Cuzco do wybrzeża oceanu jest ok. 3700m, a prawie cała droga była przez góry) czy na odcinku Cuzco – Aquas Calientes (na pewno ponad 5000m deniwelacji w drodze do Aquas i ponad 6000m w drodze do Cuzco(doszło bowiem Machu Picchu z Wayna Picchu(pieszo)). A na przykład odcinek Huayna Potosi 6088m – La Paz 3600m, to „jedyne” 2488m.
●Wysokości powyżej 3000m, na których poruszałem się pieszo (na podstawie pomiarów GPS i innych źródeł informacji):
1) do 6088m n.p.m. – dzień 68 wyprawy(08.05.2010), Huayna Potosi szczyt – lodowiec poniżej Rock Camp(ok. 5150m), Boliwia.
2) do 6003m n.p.m. – dzień 56 wyprawy(26.04.2010), wulkan Sairecabur – ok. 5530m w jego masywie, Chile.
3) do 5938m n.p.m. – dzień 58 wyprawy(28.04.2010), wulkan Licancabur – ok.4600m w jego masywie, Boliwia.
4) do 5633m n.p.m. – dzień 54 wyprawy(24.04.2010), wulkan Lascar – ok. 4900m w jego masywie, Chile.
5) do 5190m n.p.m. – dzień 67 wyprawy(07.05.2010), masyw Huayna Potosi: Rock Camp – Base Camp(ok. 4780m), Boliwia.
6) do 4950m n.p.m. – dzień 66 wyprawy(06.05.2010), masyw Huayna Potosi: Viejo Glacier – Base Camp(ok. 4780m), Boliwia.
7) do 4880-4860m n.p.m. – dzień 63 wyprawy(03.05.2010), Altiplano, rejon Fumaroli Sol de Manana, Boliwia.
8) do 4600m n.p.m. – dzień 62 wyprawy(02.05.2010), Altiplano, rejon Arbol de Piedra, Boliwia.
9) do 4500m n.p.m. – dzień 59 wyprawy(29.04.2010), Altiplano, pomiędzy Laguną Blanca a Uyuni, Boliwia.
10) do 4470-4330m n.p.m. – dzień 57 wyprawy(27.04.2010), Altiplano, rejon granicy boliwijsko-chilijskiej i Laguny Blanca, Boliwia.
11) do 4400-4330m n.p.m. – dzień 38 wyprawy(08.04.2010), rejon Ojosa del Salado i Laguny Verde, Chile.
12) do 4300-4260m n.p.m. – dzień 50 wyprawy(20.04.2010), rejon gejzerów El Tatio, Chile.
13) do 4261m n.p.m. – dzień 25 wyprawy(26.03.2010), rejon Plaza Francia pod południową ścianą Aconcaguy – Confluencia(ok. 3425m), Argentyna.
14) do 4180-4100m n.p.m. – dzień 51 wyprawy(21.04.2010), rejon Laguny Miscanti i Meniques, Chile.
15) do 3946m n.p.m. – dzień 71 wyprawy(11.05.2010), wyspa Taquile na jez. Titicaca (3820-3946m), Peru.
16) do 3920m n.p.m. – dzień 70 wyprawy(10.05.2010), rejon Sillustani, Peru.
17-18) do 3860-3830m n.p.m. – dzień 69 i 72 wyprawy(09.05. i 12.05. 2010), Puno, Peru.
19) do 3800-3650m n.p.m. – dzień 65 wyprawy(05.05.2010), La Paz, Boliwia.
20) do 3750-3600m n.p.m. – dzień 64 wyprawy(04.05.2010), La Paz, Boliwia.
21) do 3735-3655m n.p.m. – dzień 61 wyprawy(01.05.2010), salar Uyuni – wyspa Incahuasi, Boliwia.
22) do 3700-3330m n.p.m. – dzień 73 wyprawy(13.05.2010), Cuzco – wzgórza okolic ruin Sacayhuaman, Peru.
23) do 3680-3670m n.p.m. – dzień 60 wyprawy(30.04.2010), Uyuni, Boliwia.
24) do 3450-3300m n.p.m. – dzień 76 wyprawy(16.05.2010), Cuzco, Peru.
25) do 3420-3350m n.p.m. – dzień 74 wyprawy(14.05.2010), Cuzco, Peru.
26-27) do 3425m n.p.m. – dzień 24 i 26 wyprawy(25.03 i 27.03. 2010), Confluencia – Puente del Inca(ok. 2740m), Argentyna.
*dnia 75 wyprawy nie ująłem, ponieważ dojazd do Cuzco z Machu Picchu nastąpił już po północy, a więc dnia 76 wyprawy, tym samym 75-go dnia wyprawy nie poruszałem się pieszo na wysokości ponad 3000m
*w powyższym wyliczeniu zawarłem najwyższe piesze poruszania się danego dnia, ale nierzadko tego samego dnia też poruszałem się pieszo na niższych wysokościach(i w innych miejscach), ale przekraczających 3000m wysokości(nieraz znacznie). Np. dzień 38 wyprawy, najwyższa wysokość pieszego chodzenia do 4400-4330m, ale tego samego dnia piesze chodzenia miało miejsce jeszcze kilka razy na wysokościach ponad 4000m i ponad 3000m, ale poniżej liczb maksymalnych.
*sporo razy była osiągana wysokość piesza bliska 3000m n.p.m.
●Wysokości powyżej 3000m osiągnięte pojazdami (na podstawie pomiarów GPS):
1) 5560m n.p.m. – dzień 56 wyprawy(26.04.2010), San Pedro de Atacama(ok. 2440m) – masyw wulkanu Sairecabur, Chile, auto terenowe.
2) 4915m n.p.m. – dzień 63 wyprawy(03.05.2010), w drodze z Laguny Colorada (ok. 4300m) do Laguny Verde(ok. 4350m), w pobliżu fumaroli Sol de Manana, Boliwia, auto terenowe.
3) 4907m n.p.m. – dzień 54 wyprawy(24.04.2010), San Pedro de Atacama(ok. 2440m) – masyw wulkanu Lascar, Chile, auto terenowe.
4-5) 4903m n.p.m. – dzień 59 i 63 wyprawy(29.04 i 03.05. 2010), w drodze z Laguny Verde (ok. 4350m) do Uyuni (ok. 3670-80m) za laguną i salarem Chalviri, Boliwia, auto terenowe.
6-7) 4780m n.p.m. – dzień 66 i 68 wyprawy(06.05. i 08.05. 2010), La Paz – Base Camp pod Huayna Potosi, Base Camp pod Huayna Potosi – La Paz, Boliwia, mikrobus.
8) 4718m n.p.m. – dzień 62 wyprawy(02.05.2010), Salar Uyuni(ok. 3660m) – Laguna Colorada, przed Arbol de Piedra, Boliwia, auto terenowe.
9) 4600m n.p.m. – dzień 58 wyprawy(28.04.2010), Laguna Blanca(ok. 4345m) – masyw wulkanu Licancabur, Boliwia, auto terenowe.
10-11) 4597m n.p.m. – dzień 38 wyprawy(08.04.2010), Copiapo(ok. 390m) – Laguna Verde(ok. 4300m) przed przeł. San Francisco i z powrotem, najwyższa wysokość przed Laguną Verde, Chile, auto terenowe.
12) 4585m n.p.m. – dzień 57 wyprawy(27.04.2010), San Pedro de Atacama(ok. 2440m) – Laguna Blanca(ok. 4345m), przed granicą z Boliwią, Chile, mały autobus.
13-14) 4403m n.p.m. – dzień 50 wyprawy(20.04.2010), San Pedro de Atacama(ok. 2440m) – gejzery El Tatio(ok. 4270m) i z powrotem, najwyższa wysokość przed gejzerami, Chile, mały autobus(duży mikrobus).
15) 4333m n.p.m. – dzień 72 wyprawy(12.05.2010), Puno(ok. 3860m) – Cuzco(ok. 3350m), przeł. La Raya(wg tabliczki 4335m), Peru, duży autobus.
16-17) 4285m n.p.m. – dzień 74 i 75 wyprawy(14.05. i 15.05. 2010), Cuzco(ok. 3350m) – Santa Teresa(ok. 1700m), przeł. De Malaga(wg tabliczki 4316m), Peru, mały mikrobus(duży van).
18) 4246m n.p.m. – dzień 69 wyprawy(09.05.2010), na odcinku cieśnina Tiquina na jez. Titicaca – Copacabana(oba skrajne punkty po ok. 3820m), Boliwia, autobus średniej wielkości.
19-20) 4237m n.p.m. – dzień 51 wyprawy(21.04.2010), San Pedro de Atacama(ok. 2440m) – Laguna Miscanti(ok. 4150m) i z powrotem, najwyższy punkt przed laguną, Chile, samochód typu van.
21) 4100m n.p.m. – dzień 64 wyprawy(04.05.2010), Uyuni (ok. 3670-80m) – La Paz(ok. 3600m), najwyższa wysokość na granicy La Paz, Boliwia, duży autobus.
22-23) 3960m n.p.m. – dzień 70 wyprawy(10.05.2010), Puno(ok. 3860km) – Sillustani(ok. 3920m) i z powrotem, najwyższy punkt w okolicy Puno, Peru, mały autobus.
24) 3870m n.p.m. – dzień 71 wyprawy(11.05.2010), w Puno, Peru, mikrobus.
25) 3700-3600m n.p.m. – dzień 76 wyprawy(16.05.2010), Cuzco(ok. 3300-3400m) – Lima(ok. 70 m), najwyższa wysokość w rejonie Cuzco, Peru, duży autobus.
26) 3680m n.p.m. – dzień 61 wyprawy(01.05.2010), Uyuni(3680m) – salar Uyuni(3655m), Boliwia, auto terenowe.
27-31) 3405-3400m n.p.m. – dzień 48, 49 i 52 wyprawy(18.04., 19.04, 22.04. 2010) – najwyższy punkt na odcinku pomiędzy San Pedro de Atacama(ok. 2440m) a Calamą(2270-80m), Chile, duże autobusy, w tym piętrowe.
32) 3200m n.p.m. – dzień 26 wyprawy(27.03.2010), Puente del Inca(ok. 2740m) – Santiago de Chile(ok. 500m), najwyższy punkt przed tunelem granicznym Argentyna-Chile, Argentyna, mały autobus.
*powyższe wysokości, to najwyższe wysokości osiągnięte danego dnia pojazdem, wyjątkowo gdy było to uzasadnione, podane były dwie najwyższe liczby z jednego dnia.
*podczas przejazdów przez płaskowyż Altiplano na linii Uyuni – Laguna Verde w Boliwii oprócz najwyższych punktów dnia 4700-4900m, każdego dnia kilkukrotnie osiągane były niższe wysokości rzędu 4400-4700m.
*w rejonie płaskowyżu Altiplano można znaleźć szutrowe drogi przekraczające 5000m n.p.m. (niektóre asfaltowe czasami są niewiele niżej), po których przejechałby zwykły duży autobus.
●Najwyżej położone zbiorniki wodne na wyprawie:
1) ok. 5900m – jezioro w kraterze wulkanu Licancabur (granica Boliwia i Chile)
2) ok. 4900m – jedno większe jezioro i kilka mniejszych w pobliżu moreny czołowej Viejo Glacier w masywie Huayna Potosi, Boliwia
3) ok. 4700-4500m jeziora w tym sztuczne zbiorniki pod masywem Huayna Potosi w Boliwii
4) ok. 4400m – Laguna Chalviri w Boliwii
5) ok. 4332m wg mapy (wskazanie gps ok. 4350m) Laguna Verde w Chile w rejonie Ojosa del Salado
6) ok. 4330m Laguna Verde i Laguna Blanca w Boliwii w pobliżu wulkanu Licancabur.
7) ok. 4325m Laguna Lejia w pobliżu wulkanu Lascar, Chile
8) ok. 4300m jezioro pod drodze do gejzerów El Tatio
9) ok. 4300-4100m – cała seria jezior na płaskowyżu Altiplano na linii Uyuni – wulkan Licancabur, Boliwia (część nazw wskazano na początku tej części statystyk przy informacjach geograficznych dotyczących Boliwii)
10) ok. 4280m Laguna Colorada w Boliwii
11) ok. 4280-4260m nieduże jeziora w rejonie gejzerów El Tatio w Chile.
12) ok. 4200-4000m małe jeziorka na powierzchni lodowca lub w jego sąsiedztwie ale przy tych ostatnich woda też pochodziła z lodowca – Horcones Inferior w rejonie Aconcaguy, Argentyna
13) ok. 4120m – Laguna Miscanti i Meniques niedaleko wulkanu Lascar i blisko wulkanu Miscanti, Chile
14) ok. 3820m jezioro Titicaca (Boliwia, Peru) i jeziora w rejonie Sillustani (Peru), zwłaszcza największe Umayo
*Było też sporo zbiorników na wysokości ponad 2000 i ponad 3000m
●Liczba kilogramów przywiezionych z wyprawy: ok. 16 kg pamiątek, różnych papierów i minerałów(ok. 3kg) + ok. 4kg wysyłka z Boliwii namiotu i termosu + ok. 1kg wysyłki płyt ze zdjęciami obłożonych dla ochrony licznymi widokówkami (wysyłki z Argentyny, Chile, Boliwii, Peru i Brazylii).
●Liczba zrobionych zdjęć: ok. 25 500 (w tym kilkadziesiąt filmików), pojemność kart pamięci w GB: 32
●Szacunkowa liczba kilometrów pokonana po drogach szutrowych(wszystkie kraje wyprawy oprócz Meksyku, Anglii, Polski): na pewno ponad 5000km, może nawet około 10 000km, nieraz dziennie było to wyraźnie ponad 500km.
●Koszty wyprawy: potężne i lepiej nie wiedzieć, ale warto było je wydać (żadne biuro turystyczne/wyprawowe nie byłoby wstanie takiej wyprawy zorganizować (zresztą uwielbiam sam je sobie organizować), a gdyby podjęło próbę, zażądałoby pewnie dobre kilka razy tyle ile mnie to wszystko kosztowało). Mimo że wszelkie koszty wyprawy w liczbach bezwzględnych są bardzo wysokie, to jak na cztery miesiące, skalę i charakter wyprawy, bardzo przyzwoite.
Wyprawa 2010: Ameryka Południowa, Meksyk, Anglia - przebieg wyprawy w skrócie
●Dzień po dniu w skrócie:
Dzień 1 – 02.03.2010 – początek wyprawy: Bytom - Pyrzowice i lot do Londynu, pobyt w Londynie(ok. 7,5mln mieszk., aglomeracja ok. 15mln) (pokonanie granicy Polska (ok. 38,1mln mieszk., ok. 313.000km2 pow.), -- UK (ok. 62mln mieszk., ok. 244.000km2 pow.)).
Dzień 2 – 03.03.2010 – przelot Londyn – Mexico City, pobyt w Mexico City(ok. 9mln mieszk. aglomeracja ok. 22mln, nieoficjalnie ok. 30mln- największe miasto Ameryki Północnej i często określane największym miastem świata) (pokonanie granicy UK – Meksyk (ok. 111,2mln mieszk., ok. 2mln km2 pow.)).
Dzień 3 – 04.03.2010 – pobyt w Mexico City i przelot Mexico City – Buenos Aires (pokonanie granicy Meksyk – Argentyna (ok. 40,1mln mieszk., ok. 2,8mln km2)).
Dzień 4 – 05.03..2010 – przylot do Buenos Aires, pobyt w Buenos Aires (ok. 3,1mln mieszk., aglomeracja ok. 13,4mln).
Dzień 5 – 06.03.2010 – pobyt w Buenos Aires.
Dzień 6 – 07.03.2010 – pobyt w Buenos Aires i wylot do Rio Gallegos. M.in. pobyt nad Estuarium(uważane za rodzaj zatoki) La Plata – rzek Parana i Urugwaj(największe na świecie, ok. 35 000km2, dł. 320km, szer. 50-220km).
Dzień 7 – 08.03.2010 – Rio Gallegos, dojazd do Punta Arenas, gdzie pobyt (pokonanie granicy Argentyna – Chile(ok. 17mln mieszk., ok. 760 000km2). Pomiędzy Punta Arenas a terenami na północ od wulkanu Copahue pobyt w Patagonii, od El Calafate do terenów przed Limą w Peru pobyt w rejonie Andów(wg różnych danych góry te mają 7500-9000km dł. – rekord światowy).
Dzień 8 – 09.03.2010 – pobyt w Punta Arenas, nad Cieśniną Magellana, Pingwiny Magellana nad cieśniną Seno Otway. Pobyt w rejonie Oceanu Atlantyckiego, pozostałe miejsca w jego pobliżu podczas wyprawy to Buenos Aires, podczas przejazdu z El Calafate do Bariloche drogą nr 3 (Argentyna), w Rio de Janeiro (Brazylia).
Dzień 9 – 10.03.2010 – przejazd z Punta Arenas przez Rio Gallegos do El Calafate (pokonanie granicy Chile – Argentyna).
Dzień 10. – 11.03.2010 – Pobyt w El Calafate i okolicach, lodowiec Perito Moreno, Jezioro Argentino(1466km2, 187m- lustro wody, głęb. do 500m), rejon Południowego Lądolodu Patagońskiego (16800km2, największy zlodowacony obszar poza Antarktydą i Grenlandią).
Dzień 11 – 12.03.2010 – pobyt w El Calafate.
Dzień 12 – 13.03.2010 – całodniowa wycieczka do El Chalten(ok. 400m) i w rejon jeziora Viedma(1088km2), Fitz Roya(3375m) i Cerro Torre(3128m), do wysokości ok. 820m.
Dzień 13 – 14.03.2010 – start autobusu z El Calafate do Bariloche m.in. drogą nr 3.
Dzień 14 – 15.03.2010 – ciąg dalszy jazdy do Bariloche m.in. przez Esquel i drogą nr 40, kilkugodzinny pobyt nad jeziorem Nahuel Huapi w Bariloche.
Dzień 15 – 16.03.2010 – przejazd na odcinku Bariloche – Neuquen – Zapala – Caviahue – Copahue.
Dzień 16 – 17.03.2010 – pobyt w Copahue.
Dzień 17 – 18.03.2010 – wejście na aktywny wulkan Copahue 2962m, graniczny z Chile.
Dzień 18 – 19.03.2010 – przejazd na odcinku Copahue – Caviahue – Zapala i start do Mendozy m.in. drogą nr 40.
Dzień 19 – 20.03.2010 – dojazd do Mendozy i pobyt w Mendozie(aglomeracja ok. 1mln mieszk.).
Dzień 20 – 21.03.2010 – pobyt w Mendozie.
Dzień 21 – 22.03.2010 – pobyt w Mendozie.
Dzień 22 – 23.03.2010 – pobyt w Mendozie.
Dzień 23 – 24.03.2010 – dojazd do Puente del Inca (ok. 2740m) i pobyt w tej miejscowości.
Dzień 24 – 25.03.2010 – przejście na odcinku Puente del Inca – Confluencia (ok. 3425m).
Dzień 25 – 26.03.2010 – przejście na odcinku Confluencia (ok. 3425m) – Plaza Francia(ok. 4261m) z lodowcem Horcones Inferior pod południową ścianą Aconcaguy 6962m – Confluencia.
Dzień 26 – 27.03.2010 – przejście na odcinku Confluencia (ok. 3425m) – Puente del Inca (ok. 2740m) i przejazd na odcinku Puente del Inca – Santiago de Chile po drodze pokonując w tunelu granicę argentyńsko-chilijską i osiągając ok. 3200m).
Dzień 27 – 28.03.2010 – pobyt w Santiago de Chile (5,3mln mieszk., aglomeracja ok. 7,2mln).
Dzień 28 – 29.03.2010 – pobyt w Santiago de Chile.
Dzień 29 – 30.03.2010 – przejazd do Valparaiso, gdzie pobyt. Pobyt nad Oceanem Spokojnym, pozostałe miejsca podczas wyprawy w jego pobliżu – przez większość dni wyprawy na odcinku Valparaiso – Antofagasta(Chile) i w Limie w Peru.
Dzień 30 – 31.03.2010 – pobyt w Valparaiso (ok. 280tys. mieszk.).
Dzień 31 – 01.04.2010 – pobyt w Valparaiso.
Dzień 32 – 02.04.2010 – przejazd z Valparaiso do La Sereny, gdzie pobyt.
Dzień 33 – 03.04.2010 – pobyt w La Serenie.
Dzień 34 – 04.04.2010 – pobyt w La Serenie.
Dzień 35 – 05.04.2010 – pobyt w La Serenie i w Coquimbo.
Dzień 36 – 06.04.2010 – przejazd z La Sereny do Copiapo.
Dzień 37 – 07.04.2010 – pobyt w Copiapo.
Dzień 38 – 08.04.2010 – wycieczka w rejon Pustyni Atacama (najsuchszej na świecie, ok. 105 000km2), pobyt nad słoną Lagunę Verde (wg mapy lustro wody na 4332m) i w okolicy laguny na ok. 4330-4400m, w rejonie Cordillera Claudio Gay, wulkanu Ojosa del Salado (6893m, 6864m – inne dane), w Parku Narodowym Nevado de Tres Cruces i powrót do Copiapo, najwyższa wysokość osiągnięta samochodem to 4597m.
Dzień 39 – 09.04.2010 – pobyt w Copiapo.
Dzień 40 – 10.04.2010 – przejazd z Copiapo do Caldery, gdzie pobyt oraz wycieczka do sąsiedniej Bahia Inglesa.
Dzień 41 – 11.04.2010 – pobyt w Calderze, wycieczka do Bahia Inglesa.
Dzień 42 –12.04.2010 – przejazd z Caldery do Chanaral, gdzie pobyt.
Dzień 43 – 13.04.2010 – pobyt w Chanaral.
Dzień 44 –14.04.2010 – przejazd z Chanaral do Antofagasty.
Dzień 45 –15.04.2010 – pobyt w Antofagaście(ok. 300tys. mieszk.), Monumento Natural La Portada.
Dzień 46 –16.04.2010 – przejazd z Antofagasty do Calamy, gdzie pobyt, początek dłuższego pobytu w rejonie Pustyni Atacama.
Dzień 47 – 17.04.2010 – pobyt w Calamie, wycieczka do Chuquicamata.
Dzień 48 – 18.04.2010 – przejazd z Calamy do San Pedro de Atacama (najwyższy punkt przejazdu 3400-3405m), wycieczka do Laguny Cejas, Ojos de Salar, Laguny Tebinquiche.
Dzień 49 – 19.04.2010 – przejazd San Pedro de Atacama – Calama – Chuquicamata – Calama – San Pedro de Atacama (dwukrotny przejazd autobusem na wys. 3400-3405m).
Dzień 50 – 20.04.2010 – gejzery El Tatio(4260-4300m, 4403m- najwyższy punkt na trasie, największe pole gejzerów w Ameryce Południowej, najwyżej położone na świecie, trzecie co do wielkości na świecie po polach w USA i w Rosji (ponad 80 aktywnych gejzerów)) i inne atrakcje po drodze, Dolina Śmierci, Dolina Księżycowa, pobyt w San Pedro de Atacama.
Dzień 51 – 21.04.2010 – Tour Laguna Altiplanicas: Pustynia i Salar de Atacama (salar ok. 3tys. km2, drugie co do wielkości pole solne na świecie), Laguna Chaxa, Laguna Miscanti, Laguna Meniques (w tym rejonie widok z dużej odległości na wulkan Llullaillaco 6739m) , Quebrada de Jerez, Socaire, Toconao, krzewy Tamarugo, (najwyższy przejazd samochodem 4237m, poruszanie się pieszo 4100-4180m), pobyt w San Pedro de Atacama.
Dzień 52 – 22.04.2010 – San Pedro de Atacama – Calama – Chuquicamata (zwiedzanie kopalni miedzi, jednej z największych kopalni odkrywkowych na świecie, 1000m głęb.) – Calama – San Pedro de Atacama (dwukrotny przejazd autobusem na wys. 3400-3405m).
Dzień 53 – 23.04.2010 – pobyt w San Pedro de Atacama.
Dzień 54 – 24.04.2010 – San Pedro de Atacama – aktywny wulkan Lascar (5633m, podjazd samochodem do 4907m) – San Pedro de Atacama i wizyta w pobliskim obserwatorium astronomicznym.
Dzień 55 – 25.04.2010 – Dolina Księżycowa, Dolina Śmierci i sandboarding w tej drugiej, pobyt w San Pedro de Atacama.
Dzień 56 – 26.04.2010 – San Pedro de Atacama – wulkan Sairecabur (6003m, podjazd samochodem do 5560m, granica chilijsko-boliwijska, wejście od strony Chile) – San Pedro de Atacama.
Dzień 57 – 27.04.2010 – San Pedro de Atacama – Laguna Blanca w Boliwii (najwyższa wysokość osiągnięta podczas przejazdu to 4585m, pobyt w rejonie Laguny Blanca 4330-4470m) (pokonanie granicy Chile – Boliwia(ok. 11mln mieszk., ok. 1,1mln km2 pow.).
Dzień 58 – 28.04.2010 – Laguna Blanca (4345m) – klasyczny stratowulkan Licancabur (5938m, ale podjazd samochodem do 4600m, granica boliwijsko-chilijska, wejście od strony Boliwii) – Laguna Blanca.
Dzień 59 – 29.04.2010 – Laguna Blanca – Laguna Verde – Salar de Chalviri – Laguna Colorada – San Cristobal – Uyuni(3680m) (najwyższy punkt na trasie 4903m).
Dzień 60 – 30.04.2010 – pobyt w Uyuni.
Dzień 61 – 01.05.2010 – Uyuni – cmentarz lokomotyw(pociągów) – Colchani – największy na świecie Salar Uyuni(10582km2 pow.) z wyspą kaktusów (Pescado, inna nazwa Incahuasi) (wysokości: 3655m salar Uyuni - 3670-80m miasto Uyuni – 3735m najwyższy punkt wyspy Pescado(pomiar gps), choć wersja hiszpańska wikipedii podaje błędnie 3822m, Salar Uyuni to jedno z najbardziej płaskich miejsc na Ziemi o tak dużej powierzchni, różnica ponoć sięga jedynie 40 centymetrów).
Dzień 62 – 02.05.2010 – salar Uyuni – jazda ku Lagunie Colorada(ok. 4280m) po drodze mijając m.in. miejscowość San Juan, tereny wulkanicznie i słone jeziora, Arbol de Piedra(skalne drzewa na pustyni Siloli), wjazd do rezerwatu Nacional de Fauna Andina Eduardo Avaroa. Cały ten rejon to płaskowyż Altiplano (średnio ok. 3750m wys. a rejon rezerwatu Avaroa średnio znacznie powyżej 4000m-podobnie jak Tybet) rozciągający się od północnego Chile i Argentyny, poprzez zachodnią Boliwię i południowe Peru. Jednak miejscowi nadali wielu fragmentom, nieraz bardzo małym, odrębne nazwy jak pustynia Siloli, kiedy ten cały teren jest bardzo pustynny, łączy się z innymi terenami pustynnymi jak Pustynia Atacama. Cały dzień pobyt znacznie powyżej 4000m (zwiedzanie na wysokościach 4100-4600m), najwyższy punkt przejazdu 4718m.
Dzień 63 – 03.05.2010 – Fumarole Sol de Manana (4860-4880) – laguna i salar Chalviri – Laguna Verde pod Licancaburem – Laguna Colorada – Uyuni – start autobusu do La Paz. Prawie cały dzień znacznie powyżej 4000m, najwyższe dwa punkty przejazdu to 4915(w drodze do Laguny Verde, w okolicy fumaroli) i 4903m(w drodze do Uyuni).
Dzień 64 – 04.05.2010 – dojazd do La Paz (przed miastem wysokość ok. 4100m), pobyt w La Paz (3600m-4200m- najwyżej położona stolica świata, ok. 1,2mln mieszk., aglomeracja ok. 2,1mln).
Dzień 65 – 05.05.2010 – pobyt w La Paz.
Dzień 66 – 06.05.2010 – La Paz – dojazd do Base Camp(ok. 4780m) pod Huayna Potosi – Lodowiec Viejo (na odcinku ok. 4880-4950m).
Dzień 67 – 07.05.2010 – Base Camp – Rock Camp (5190m) w masywie Huayna Potosi.
Dzień 68 – 08.05.2010 – Rock Camp i atak szczytowy z lodowca poniżej (ok. 5150m) na szczyt Huayna Potosi (6088m, wskazanie gps 6108m) – Base Camp, powrót do La Paz.
Dzień 69 – 09.05.2010 – La Paz – cieśnina Tiquina(na jeziorze Titicaca) – Copacabana – Puno(ok. 3860m, ale zakres metrów w Puno jest dużo większy). Najwyższa wysokość na trasie ok. 4246m. Pokonanie granicy Boliwia -- Peru (ok. 30mln mieszk., ok. 1,3mln km2 pow.).
Dzień 70 – 10.05.2010 – Puno nad jez. Titicaca i ruiny inkaskie w Sillustani (do 3920m, na trasie przejazdu do 3960m).
Dzień 71 – 11.05.2010 – pobyt na jeziorze Titicaca, trzcinowe wyspy Uros, wyspa Taquile (najwyższa osiągnięta wysokość 3946m). Titicaca – trzecie co do powierzchni – ok. 8370km2 - w Amer.Południowej po dwóch większych jez. lagunowych(niektórzy traktują jeziora lagunowe jako część mórz i oceanów), największe wysokogórskie jezioro świata (lustro wody ok. 3820m, kilkumetrowe wahania).
Dzień 72 – 12.05.2010 – Puno – Cuzco, pobyt w Cuzco (ok. 3300-3400m), najwyższy punkt na trasie wg gps 4333m (Abra la Raya, na tabliczce pisało 4335m).
Dzień 73 – 13.05.2010 – pobyt w Cuzco(ok. 350tys. mieszk.) i okolicy – Sacayhuamán – ruiny inkaskie na ok. 3600m i okoliczne wzgórza do ok. 3700m.
Dzień 74 – 14.05.2010 – Cuzco – Abra de Malaga(4285m wg gps, na tabliczce 4316m) – Santa Teresa – Aguas Calientes (najniższy punkt na trasie to ponad 1000m).
Dzień 75 – 15.05.2010 – Aquas Calientes (ok. 2000-2050m) – Machu Picchu(ruiny inkaskie- 2400-2500m) – Wayna Picchu(2690m) – Aquas Calientes – Santa Teresa – Abra de Malaga(4285m wg gps, na tabliczce 4316m) – Cuzco(już w nocy następnego dnia).
Dzień 76 – 16.05.2010 – pobyt w Cuzco i wyjazd do Limy (maksymalna wysokość szacunkowo 3600-3700m).
Dzień 77 – 17.05.2010 – dojazd do Limy, pobyt w Limie Barranco (Lima ok. 7,6mln mieszk., aglomeracja ok. 8,5mln, drugie co do wielkości miasto na świecie położone na pustyni(po Kairze)).
Dzień 78 – 18.05.2010 – pobyt w Limie.
Dzień 79 – 19.05.2010 – pobyt w Limie, m.in. zwiedzanie ruin Kultury Lima w Miraflores.
Dzień 80 – 20.05.2010 – Lima – Iquitos, pobyt w Iquitos(ok. 400tys. mieszk.).
Dzień 81 – 21.05.2010 – Iquitos i Amazonia, m.in. Amazonka i Tapira, lasy deszczowe (Amazonka uchodzi za najdłuższą lub drugą po Nilu rzekę świta, podaje się długość najczęściej od 6400 do 6800km, czasami nawet 6937km lub 7025km, Amazonka to rzeka o największym średnim przepływie wody na świecie: 225 000m3/s, kiedy Nil jedynie 2 830m3/s, posiada największe dorzecze na świecie ok. 7mln km2).
Dzień 82 – 22.05.2010 – pobyt w peruwiańskiej części Amazonii (lasy deszczowe o największym obszarze na świecie(ok. 5,5mln km2) i niezwykle bogatej florze i faunie – najbogatszej na Ziemi).
Dzień 83 – 23.05.2010 – pobyt w Amazonii, Iquitos, powrót do Limy.
Dzień 84 – 24.05.2010 – pobyt w Limie.
Dzień 85 – 25.05.2010 – pobyt w Limie i start do Sao Paulo w Brazylii.
Dzień 86 – 26.05.2010 – przylot do Sao Paulo(ok. 11mln mieszk., aglomeracja ok. 20mln – największe miasto Ameryki Południowej), gdzie pobyt. Brazylia: ok. 193mln mieszk.(inne dane ok. 201mln mieszk.), ok. 8,5mln km2 pow.
Dzień 87 – 27.05.2010 – pobyt w Sao Paulo.
Dzień 88 – 28.05.2010 – Sao Paulo – Marilia(ok. 230tys.mieszk.) – Lupercio.
Dzień 89 – 29.05.2010 – pobyt w Lupercio
Dzień 90 – 30.05.2010 – pobyt w Lupercio i w Ocaucu oraz w tych okolicach.
Dzień 91 – 31.05.2010 – pobyt w rejonie Lupercio, Ocaucu i w Marilia.
Dzień 92 – 01.06.2010 – pobyt w Lupercio i wyjazd do Marilia i Assis, skąd start do Rio de Janeiro przez Sao Paulo.
Dzień 93 – 02.06.2010 – dojazd do Rio de Janeiro, gdzie pobyt w dzielnicy Copacabana (Rio de Janeiro ok. 6,2mln mieszk., aglomeracja ok. 14,5mln).
Dzień 94 – 03.06.2010 – pobyt w Rio de Janeiro (Copacabana).
Dzień 95 – 04.06.2010 – Rio de Janeiro z Copacabaną, Ipanemą, Corcovado(710m).
Dzień 96 – 05.06.2010 – Rio de Janeiro (centrum, Copacabana) z Pao de Acucar(396m) i wyjazd do Assis przez Sao Paulo.
Dzień 97 – 06.06.2010 – dojazd do Assis skąd do Marilia i Lupercio, gdzie pobyt.
Dzień 98 – 07.06.2010 – Lupercio i przejazd m.in. przez Foz de Iguacu do Puerto Iguazu po stronie argentyńskiej (pokonanie granicy Brazylia -- Argentyna).
Dzień 99 – 08.06.2010 – Wodospad Iguazu na rzece Iguazu(ok. 1320km dł) (część argentyńska, dokładnie seria 275 wdsp., szerokość 2,7km, do 82m wys., druga wielkość przepływu na świecie(1746m3/s) po Niagarze, jeden z największych wdsp. świata, największy w Amer.Pd.) i pobyt w Puerto Iguazu.
Dzień 100 – 09.06.2010 – kopalnia minerałów Wanda, wjazd do Brazylii (pokonanie granicy Argentyna -- Brazylia) i Foz de Ignacu(ok. 330tys. mieszk.) oraz elektrownia wodna Itaipu na rzece Parana(4380km dł., dorzecze 3,1mln km2 – jedynie Amazonka w Amer.Pd. pod tymi względami jest większa, Itaipu- druga co do wielkości na świecie elektrownia wodna po chińskiej zaporze Trzech Przełomów), wjazd do Paragwaju (pokonanie granicy Brazylia -- Paragwaj(ok. 7 mln mieszk., ok. 410 000km2 pow.) i Ciudad del Ester(ok. 350 tys. mieszk.), wjazd do Brazylii (pokonanie granicy Paragwaj -- Brazylia), wjazd do Argentyny, gdzie pobyt w Puerto Iguazu (pokonanie granicy Brazylia -- Argentyna).
Dzień 101 – 10.06.2010 – pokonanie granicy Argentyna -- Brazylia, Wodospad Iguazu (część brazylijska) i powrót do Lupercio już dnia następnego.
Dzień 102 – 11.06.2010 – pobyt w Lupercio.
Dzień 103 – 12.06.2010 – pobyt w Lupercio i Santa Terezina.
Dzień 104 – 13.06.2010 – pobyt w Lupercio i w Ocaucu.
Dzień 105 – 14.06.2010 – pobyt w Lupercio i w Ocaucu oraz w okolicach.
Dzień 106 – 15.06.2010 – pobyt w Lupercio.
Dzień 107 – 16.06.2010 – pobyt w Lupercio i w Marilia oraz w okolicach.
Dzień 108 – 17.06.2010 – pobyt w Lupercio i w okolicach (na plantacji kawy).
Dzień 109 – 18.06.2010 – Lupercio – Marilia – Sao Paulo i przed samą północą wylot do Mexico City.
Dzień 110 – 19.06.2010 – przylot do Mexico City (Meksyk), gdzie pobyt.
Dzień 111 – 20.06.2010 – pobyt w Mexico City i wycieczka do piramid w Teotihuacan (Kultura Teotihuacan).
Dzień 112 – 21.06.2010 – pobyt w Mexico City i wycieczka do Amecameca i Xochimilco.
Dzień 113 – 22.06.2010 – pobyt w Mexico City i start lotu do Londynu.
Dzień 114 – 23.06.2010 – przylot do Londynu (Anglia, część UK), gdzie pobyt.
Dzień 115 – 24.06.2010 – pobyt w Londynie.
Dzień 116 – 25.06.2010 – pobyt w Londynie.
Dzień 117 – 26.06.2010 – przelot na odcinku Londyn – Pyrzowice i dojazd do Bytomia - koniec wyprawy.
Otwierając poniższe mapy w nowym oknie można zobaczyć pełen ich rozmiar.
Error
